11 Ağustos 2011 Perşembe

Reign in Blood

Hello mello ahali!
Ümit dolu girişimlerim olmuş olsa da meğer hiç becerememişim geri dönmeyi.
O yüzden -bu kez başarılı olacağını umduğum- yeni bir hamleyle bir kez daha selmlıyorum sizleri.

Şimdi oturup da eski yazıları şöyle bir gözden geçirince, üzülerek farkettim kendimi ne hala getirdiğimi. Evet, ergen ruhumu hiç inkar etmedim. Evet, hala her yağmur yağdığında "Yaşasın melankoli!" diye sevinenlerdenim. Evet, Kaybedenler Kulübü'nü Rexx'te bira içip ağlayarak izleyenlerdenim ve fakat, ergenliğin dahi bir raconu olmala diye düşünmekteyim. Sanırım ben birazcık(!) doz aşımına uğratmışım bunu ve farkına bile varamamışım üzülmekten. Olsun, varsın. Ziyanı yok! Döndük geldik işte netekim. Muhteşem farkındalığım ve ben, taptaze bir başlangıçla işte karşınızdayız!

Bugünlerde ağırlıklı gündemimiz, koli paketleme yöntemleri üzerine. Zira ufukta taşınmaca var. Hem de bir hafta gibi az bir sürede.
Taşınma kararından bu yana geçen günler: 4
Yeni eve dair kurulan hayaller: 1500
Hayal kurarken içilen sigaralar: 60
Şimdiye dek paketlenen koli sayısı: 0
Tablo böyle olunca, ufaktan bir panik dalgası yayılmaya başladı haliyle. Bir noktada konuyu daha cididyetle ele alıp kolilere gömülmem gerekecek. Lakin işten gelmiş yorgun bünyeye laf geçmiyor işte! Hele ki tüm hafta işten bezmiş yorgun bünyeye "Haftaiçi dinlendin am-ma, haftasonunu kutulama şenliklerine adayacaksın ey bünye! Kır kıçını, otur evinde!" deyince nasıl kaçacak delik arıyor bir görseniz... Gönül istiyor ki atsın kendisini barlar sokağına, bassın damarlara alkolü, gevşesin, gülümsesin... Gel gör ki beyin izin vermiyor bu gidişata! Koli diyor, paket diyor, nakliye diyor, eşyalar diyor. Ne gevşeme kalıyor ne gülümseme. Hepsi silinip geriye kalıyor bir tek endişe.

O nedenle bu kez aklın yolunu izlemede kararlıyım. Kendimi gereksiz endişelere gark etmeden evvel, mantıklı olanı yapacağım ve "Ben bilmem BEYİN bilir!" ilkesinden şaşmayacağım. İşlerimi günü gününe kotaracağım, haftasonu kendimi kolilerle birlikte eve kapatacağım, her gün en az iki paket yapmadan uyumayacağım ve alnımın akıyla yeni evime taşınacağım. Gençliğim Türk varlığına armağan olsun! Dinimiz, sübaneke, amin!